Czarnobyl Wiki jest stroną internetową – nasz projekt znajduje się w Internecie i właśnie w świecie wirtualnym prowadzimy głównie naszą działalność. Między Lublin - Czarnobyl odległość w lini prostej to 0 km natomiast trasa samochodowa jest dłuższa i wynosi 0 km. Czas podróży to ok. 0 min, trzeba jednak pamiętać że może na nią wpłynąć wiele czynników takie jak prędkość, utrudnienia na drogach, korki, objazdy itp. Rozmowa online „Czarnobyl 35 lat po katastrofie” – Poznań, 4 maja 2021 W nocy z 25 na 26 kwietnia 1986 roku w elektrowni atomowej w Czarnobylu na Ukrainie doszło do awarii. Niekontrolowana reakcja łańcuchowa doprowadziła do wybuchu wodoru, który rozsadził rdzeń reaktora. Najważniejsze jest naprawienie zerwanych linii wysokiego napięcia i wypuszczenie uwięzionych pracowników. Niestety, na razie nic nie wskazuje na to, że Rosjanie mieliby takie kroki w planie. Co więcej, ukraiński wywiad poinformował, że "Władimir Putin zlecił przygotowanie ataku terrorystycznego na elektrowni jądrowej w Czarnobyl". Najbardziej rozpoznawalnym opuszczonym budynkiem trasy w Czarnobylu jest prawdopodobnie hotel w mieście. Gdzie jest Czarnobyl. Czarnobyl znajduje się w rejonie Kijowa, 134 km na północ od stolicy, około 2 godzin jazdy samochodem. Dojazd z Kijowa do Prypeci, miasto Czarnobyl, w Google Maps Od tego czasu w obiekcie jest przetrzymywanych ponad 200 pracowników. Pracują bez przerwy przez prawie dwa tygodnie. Zwykle w strefie zamkniętej na zmiany pracuje ponad 2000 osób. Gdzie jest Czarnobyl? Czarnobyl znajduje się około 100 km na północ od miasta Kijowa na Ukrainie. To zajmuje około 2 godzin dostać się do Czarnobyla z Kijowa. ten strefa wykluczenia to obszar o powierzchni 2,600 km2 wokół elektrowni jądrowej. Paliwo już jest załadowane do reaktora w ilości maksymalnej, a całość jest chroniona przed jakimkolwiek dostępem tlenu. Zasadą jest nie napędzanie, a hamowanie reakcji, do czego używa się jej spowalniaczy - moderatorów (w czarnobylskim przypadku służyły do tego grafit i woda). Chcemy więcej energii, wyjmujemy spowalniacze z Smak i wygląd płynu Lugola wciąż tkwi w pamięci wielu tych, którzy pili go wiosną 1986 r., po katastrofie elektrowni atomowej w Czarnobylu. Gęsty, ciemno-bursztynowy, "ohydny, ale do połknięcia" — jak wspominają niektórzy. Gdy pierwszego dnia wojny w Ukrainie Rosjanie zajęli czarnobylską elektrownię, Polacy zaczęli wykupywać płyn Lugola z aptek. Czym on tak naprawdę jest Dziś, 35 lat po tej katastrofie, Czarnobyl stał się największym produktem turystycznym Ukrainy. Zobacz zdjęcia z ostatnich lat. Karol Kopczyński. Zobacz galerię (6 zdjęć) W nocy z 25 na wl4KYR8. Gdzie jest Czarnobyl na mapie Ukrainy, być może, wie nie tylko każdy ukrainiec, ale i każdy nowoczesny człowiek, któremu zdarzyło się wystąpić skutki tej strasznej katastrofy technologicznej. Dosłownie za dobę w kwietniu 1986 roku cała planeta dowiedziała się o niewielkim mieście w rejonie natychmiast mieszkańcom musiał opuścić zainfekowanych napromienianiem terenie. Odległość od Kijowa do Czarnobyla niewielka, dlatego główny strumień uchodźców uniósł się w stolicy. Większość z nich w tym czasie nie осознавало, że opuszcza rodzinne strony na zawsze. Wrócić lub pojechać w gości już nie będzie można, pozostaną tylko wspomnienia i stare tym, gdzie znajduje się Czarnobyl na mapie Ukrainy, co tam się stało prawie 30 lat temu, a także o tym, czym żyje miasto dziś będzie mowa w tym 1986 rokuDo Tragedii doszło 26 kwietnia 1986 roku na terenie Ukraińskiej SRR. W wyniku wybuchu został całkowicie zniszczony reaktor czwartego bloku energetycznego ELEKTROWNI atomowej w Czarnobylu, i reaktywne substancje w dużych ilościach znalazły się w katastrofa pod względem liczby ofiar i poszkodowanych stała się największą w historii energetyki jądrowej. Okolicy stacji i samo miasto Czarnobyl na mapie Ukrainy, podczas wchodzącej w skład ZSRR, zamieniły się w tak zwaną martwą strefę, gdzie nie ma ludzi, praktycznie nie żyją zwierzęta, nawet ptaki wędrowne, według obserwacji naukowców, starają się unikać tych da się nie zauważyć, że również poniósł znaczne szkody całej gospodarce Celu likwidacji skutków zaangażowano ogromne zasoby ludzkie i techniczne. Wzięło udział ponad 600 tys. osób, z których w pierwszych miesiącach po katastrofie zginęli 310, a w ciągu kolejnych 15 lat zginęło około 8000 osób. Wielu przeniesiono napromienianie choroby o różnym stopniu nasilenia. Ponad 100 tys. osób zostało ewakuowanych z pobliskich ELEKTROWNI etapy rozwoju psychiki w филогенезеRozwój psychiki w филогенезе charakteryzuje się kilkoma etapami. Rozważmy dwie główne historie związane z tym - to historyczny rozwój, obejmującego miliony lat ewolucji, historię rozwoju różnych gatunków organizmów to jest gronkowiec i metody jego leczeniaWielu w swoim życiu miał do czynienia z zakażeniem gronkowca. Dlatego konieczne jest posiadanie pełnej informacji o tej chorobie, aby w pełni zrozumieć, co dzieje się w organizmie. Więc co to jest gronkowiec? To bakterie, lub jedną z ich odmian, z kt...Co studiuje morfologia Przed podjęciem się, że studiuje morfologia, należy zauważyć, że sam studiuje ten dział gramatyki. Tak, morfologia studiuje słowo jako część mowy, a także sposoby jego edukacji, jego formy, struktury i gramatyki wartości, a także poszczególne j...Miasto CzarnobylSpróbujmy bardziej szczegółowo opowiedzieć o tym, gdzie znajduje się Czarnobyl na mapie Ukrainy. Małe miasteczko (ukraińska nazwa - Чорнобиль), gdzie do katastrofy mieszkało zaledwie 12,5 tys. osób, znajduje się w Иванковском rejonie Kijowskim na rzece Prypeć, w pobliżu zbiornika pochodzi od rośliny «чернобыльник» (piołun). Teraz mieszka tu personel przedsiębiorstw Czarnobylskiej strefy wykluczenia i obowiązkowego przeniesienie, a także mieszkańcy powracający temu po katastrofie. Od Czarnobyla do Kijowa w linii prostej odległość 83 km, a na autostradach – około 115 wzmianki o mieście odnoszą się do początku XII wieku. Kilka wieków ziemie te były pod wpływem Wielkiego księstwa Litewskiego, i dopiero w końcu XVIII w. weszli w skład imperium Rosyjskiego. Główną część ludności do XX wieku stanowili żydzi. Również tutaj mieszkali ukraińscy i polscy chłopi. W 1921 roku teren Czarnobyla stała się częścią Ukraińskiej Republiki Radzieckiej. W 1936 roku polską wspólnotę deportowany do Kazachstanu, a żydowska została zniszczona w czasie ii wojny atomowej w Czarnobylu, wzniesiono w odległości 10 km od Czarnobyla w latach 70-tych XX ELEKTROWNIACzarnobylska elektrownia jądrowa im. W. I. Lenina stał się znany po tragedii, która się wydarzyła w kwietniu 1986 elektrownia atomowa Ukrainy zatrzymany i podporządkowana ministerstwu środowiska. Dla zapobiegania rozprzestrzeniania się promieniowania rozpoczęły się prace przy instalacji sarkofagu nad czwartym энергоблоком, które powinny zakończyć się do 2016 elektrownia została zbudowana w północnej części Ukrainy, w odległości 11 km od granicy białoruskiej, na brzegu rzeki tej pory na zachodzie od sanitarno-ochronnego fazy ELEKTROWNI znajduje się miasto-widmo Prypeć, a 18 km (na południowy wschód) umieszczono w miasto Czarnobyl, zamieszkałych pracowników i zagłębić się w historię, to dość szybko można dowiedzieć się, że dwa pierwsze bloku energetycznego elektrowni w CZARNOBYLU zostały zbudowane w ciągu siedmiu lat - od 1970 do 1977 roku. Prace przy budowie trzeciego i czwartego bloków energetycznych zakończyły się pod koniec 1983 roku. Na początku lat 80-tych rozpoczęła się budowa trzeciego kompleksu (piąty i szósty orlen), ale po wybuchu w 1986 roku budowa obiektu została wykluczenia CZARNOBYLAGdzie jest Czarnobyl na mapie Ukrainy, najlepiej mogą pokazać ci, którzy wcześniej mieszkał lub pracował w jego związku z niebezpiecznym radioaktywnego zanieczyszczenia przylegające do ELEKTROWNI terenów podjęto decyzję o utworzeniu strefy alienacji, gdzie ośrodkiem administracyjnym jest miasto zostały zainstalowane opcje oczyszczania i wprowadzony dysk дозиметрический kontrola transportu. W zakazanej dla dostępu terytorium obejmuje trzy obszary:Specjalna strefa (промплощадка CZARNOBYLU);10-cio kilometrowa;30 mieście umieszczone przedsiębiorstwa kontrolujące zawartość promieniowania w środowisku i wspierające bezpieczne dla środowiska stan wejść. Również tutaj znajdują się pracownicy MINISTERSTWA spraw wewnętrznych Ukrainy, zaangażowanych w ochronę zamkniętym sytuacja dzisiajNawet po upływie tylu lat postraszny wypadek natura ulega радиационному na działanie w małych zamkniętej strefie wokół CZARNOBYLA znacznie zmniejszyła się liczba ptaków i naukowcy uważają wręcz, że naturalne środowisko się rozwija i promieniowanie była niebezpieczna tylko w ciągu pierwszych dwóch lat, a w ciągu następnych dziesięcioleciach jej poziom znacznie się obniżył. Ich zdaniem, dzika przyroda kwitnie ze względu na brak ludzkiego skutki w nadzorowanym obszarze przeniesienia CZARNOBYLAW końcu 2000 roku podjęto decyzję o zaprzestaniu eksploatacji w ELEKTROWNI atomowej w Czarnobylu zatrzymany bloków energetycznych, co jest ważnym wydarzeniem dla pracy każdej elektrowni Celu realizacji tego zadania CZARNOBYLU wyszła ze składu firmy «Energoatom» i otrzymała status publicznego specjalistycznego bazie remontowej usługi w składzie: «Энергоатома» zorganizowany «Атомремонтсервис», w stanie który składa się ponad 700 osób. Wielu pracowników są byłymi pracownikami elektrowni atomowej. W edukacyjno-alternatywnym centrum firmy «Energoatom» także pracują byli pracownicy elektrowni w potoczyły się losy tego obszaru w przyszłości, słowa «ELEKTROWNI atomowej. Czarnobyl. Awaria» na zawsze pozostaną w pamięci wielu, wielu pokoleń. Wiele oraganizacji i osób zaintersowanych tworzy coraz to nowe pomysły przywrócenia strefy do "życia". Uważając, że owe tereny mają duży potencjał, chcą wykorzystać go w jak najlepszy "Rewitalizacja" to nazwa projektu, a zarazem ideologia. Jest to pomysł na rozwój infrastruktury turystycznej w zonie. Projekt przewiduje środki transportu, powstanie restauracji, miejsc rozrywki i odnowy. Należy przywrócić teren po latach termin rewitalizacja oznacza odmłodzenie starych tkanek organizmu za pomocą nowych komórek. Jest to nowy trend w medycynie wiąże się z wykorzystaniem komórek macierzystych, na przykład nowych tkanek skóry, ale w szerszym sensie - odmłodzenie charakteryzuje sie nturalną róznorodnością, wzbudza zainteresowanie turystyczne i jest ogolnie znana na świecie co nie pozostaje bez znaczenia. Juz dziś jest odwiedzana przez tysiące turystów. Miasto Prypeć samo w sobie jest wielkim muzeum na wolnym powietrzu. Walory turystyczne to podstawa projektu terenie zony planuje się stworzenie arterii komunikacyjnej w postaci jednotorowego pociągu. Projekt zakłada powstanie 4 stacji na terenie pomysłowego zagospodarowania terenu może być stacja "Kasyno", która byłaby przeznaczona dla turystów i pracowników strefy. Znajdowała by się u ujścia rzeki Prypeć co zapewniało by korzystanie z wody i transportu drogowego. Przy stacji znajdowała by się mała osada, w której znajdowały by się np. salony do gier. Aktualnie hazard w tej formie na Ukrainie jest zabroniony, jednak politycy coraz pozytywniej wypowiadają się za zmniejszeniem oboszczeń w tym znajdująca się w dogodnym położeniu od stolicy i posiadająca już sieć dróg, byłaby atrakcyjnym miejscem dla fanów hazardowej ze stacji służyłaby celom czysto naukowym, znalazłyby się tam labolatoria i kwatery dla pracowników stacji byłaby modułowa co pozwoliło by na szybką i wygodną rozbudowe w/g zaistniałych zapewnić dostawy energii projekt zakłada postawienie elektrowni wiatrowych. Dla turystów przeznaczono modułowe domy, niewielkie ale zapewniające minimum turyści mogli podziwiać przyrodę i widoki, plan zakłada powstanie wież widokowych w różnych miejscach zony. Każda z wież posiadałaby wygodne windy umożliwiające wjazd na szczyt gdzie znajdować się ma taras widokowy. Ciekawym pomysłem jest umieszczenie specjalnych otworów dla osób wchodzących po schodach, aby mogły obserwować przez cały czas widoki wokół projektu jest odpowiedzią na szerokie zainteresowanie turystyczne Więcej na temat projektu: ZA Architect - strona w jęz. rosyjskim ------Park Narodowy Strefa jest dziś miejscem gdzie odradza się przyroda a zagrożone gatunki znalazły dla siebie bezpieczne miejsce. Słyszy się wiele głosow z Ukrainy, Białorusi ale także róznych stron świata, że przypadkowo tworząc zamkniętą strefę bezpieczeństwa stworzono rezerwat przyrody, który jest unikalny w skali światowej. Wielu specjalistów i naukowców widzi całość białorusko-ukraińskiej strefy zamkniętej jako rezerwat łąki, dawne gospodarcze lasy i wsie objęła w posiadanie przyroda. Ustąpienie czynnika ludzkiego spowodowało przede wszystkim niezakłóconą sukcesję roślinności, otwarte tereny zarastały dzikimi roślinami, najpierw trawami, a następnie krzewami i drzewami. Obszary zmeliorowane powtórnie zabagniały się wskutek braku konserwacji urządzeń melioracyjnych. Pomogła w tym bliskość wielkiej rzeki i jej coroczne wiosenne wylewy na ogromnych powierzchniach. Tereny zaczęły kolonizować także Jako pierwszy dał się zauważyć rozwój gryzoni. W roku 1987 i 1988 liczba myszy wzrosła z 20–30 sztuk do 2,5 tysiąca na hektar. Zwierzęta te, zachęcone obfitością pozostawionych plonów, znalazły tu idealne miejsce bytowania i rozwoju. Gryzonie zaaklimatyzowały się tak dobrze, że zaczęły stanowić poważny problem, do tego stopnia, że władze niektórych rejonów chciały je wytruć. Pomysłowi temu przeciwstawili się biolodzy, którzy uważali, że populacja wkrótce sama się ustabilizuje, co rzeczywiście nastąpiło. Niezwykła obfitość myszy przyciągnęła chmary drapieżców. Do strefy czarnobylskiej ściągały lisy, łasice, sowy błotne, błotniaki stawowe, pustułki i sokoły. Jednak nawet one nie zdołały wytępić wszystkich gryzoni. Myszy tymczasem wyjadły wszystkie pozostawione przez człowieka zapasy by jesienią 1988 roku zacząć zdychać. To z kolei przyciągnęło mnóstwo padlinożerców. W krótkim czasie liczba gatunków zwierząt w czarnobylskiej strefie powiększyła się o nowe pisze amerykańska dziennikarka Mary Mycio: "Na przekór mitom i wyobrażeniom w Czarnobylu powstał jedyny w swoim rodzaju ekosystem. Wbrew najczarniejszym prognozom teren odżył, by stać się największym europejskim rezerwatem przyrody obfitującym we florę i w faunę".Do czarnobylskiej strefy docierały zwierzęta z odległych rejonów. Przywędrowały na przykład jelenie, które w okolicach Czarnobyla wyginęły wiele lat przed katastrofą. Licznie rozmnożyły się dziki, sarny, łosie. Białoruscy naukowcy po swojej stronie wypuścili na wolność kilka żubrów przywiezionych z Puszczy to dla zwiększenia bioróżnorodności tego terenu oraz wykorzystania wielkich trawiastych obszarów, w 1998 r. w rezerwacie biosfery Askania Nowa opracowano „Program utworzenia wolno żyjącej populacji konia Przewalskiego w strefie czarnobylskiej elektrowni atomowej”. Rok później przywieziono pierwsze konie do liczebności kopytnych pociągnęło za sobą również rozmnożenie się drapieżników, np: rysi ale głownie wilków. Przed katastrofą oceniano, że teren ten zamieszkuje 7 wilczych watah, dziś jest ich kilka razy więcej. Wilki uśmiercają rocznie ok. 1,5 tys. kopytnych, a mimo to populacja tych ostatnich nie jak na Białorusi, ukraińska część Zony jest również obszarem cennym dla ptaków. Z rzadszych występują tu: rybołów, ostrygojad, terekia, bocian czarny, gadożer i wiele innych. W okresie zimowym obserwuje się skupienia bielików do 50 sztuk. Na uwagę zasługują również owady, zwłaszcza gatunki wpisane do Czerwonej Księgi Ukrainy: jelonek rogacz, prażnik dębowy, paź w dwa lata po awarii, w 1988 r., na powierzchni 131,1 tys. ha utworzony został Poleski Radiacyjno-Ekologiczny Zapowiednik. Nadzór nad nim sprawuje Ministerstwo ds. Sytuacji Nadzwyczajnych. Obiekt ten nie ma odpowiednika w świecie. Utworzono go z zamiarem prowadzenia w strefie badań skutków (również ekologicznych) katastrofy czarnobylskiej i ich wpływu na świat żywy oraz testowania metod rekultywacji skażonych ziem. W 1993 r. jego obszar powiększono do 215,5 tys. ha (ponad 1% powierzchni kraju). Obecnie obejmuje trzy rejony (powiaty): chojnicki, kamarynski i naraulański. Leży w granicach 16 skażone miejsca po awarii obejmowały własnie Białoruś. Skażona strefa obejmowała 70% całości napromieniowanych terenów, ok. 250 tys. ha. powierzchnie ta zasiedlalo ponad 22 tys. osób. Znajdowały się tam 54 kołchozy i sowchozy. W zasadzie cały obszar został wysiedlony z bagna stały się rajem dla ptactwa. Osuszono je jeszcze przed katastrofą. W 1986 roku pamiątką po nich były jedynie torfowiska. Ale w nich właśnie tkwiło niebezpieczeństwo – podczas upałów mogły się łatwo zapalić. A ponieważ osadziły się tam pierwiastki promieniotwórcze, każdy taki pożar doprowadziłby do ponownego zanieczyszczenia powietrza niebezpiecznymi substancjami. Taka wizja skłoniła decydentów do zablokowania kanałów odwadniających. Wystarczyło kilka lat, a cztery tysiące hektarów z powrotem przemieniły się w bagna, na których osiadły tysiące ptaków. Gnieżdżą się tam bieliki, gdzie indziej łabędzie krzykliwe, czarne bociany. Siwe czaple i łabędzie nieme, dzielą zatopione torfowiska z wieloma czaplami białymi. Tereny te stały sie także rajem dla żółwi także ślady niedźwiedzia po raz pierwszy od przynajmniej 200 lat na tym terenie. Wśród innych drapieżników warto wymienić gatunki obce dla Białorusi, jednak tutaj żyjące, jak jenot i szop pracz. W przypadku tego ostatniego jest to jedyne miejsce występowania na Białorusi. Spotykany jest tutaj również rzadki na Białorusi gryzoń – przyrodzie Zony czarnobylskiej w granicach Białorusi opowiada cykl filmów dr. Igora Byszniowa, białoruskiego przyrodnika, filmowca i fotografika, pt. „Czarnobylskie dżungle. 20 lat bez człowieka”. Od kilku już lat filmuje on i fotografuje przyrodę Zony, ukazując jej osobliwości oraz to, jak funkcjonuje. Jego fotografie zdobią liczne wydawnictwa przyrodnicze na spadki liczebności wielu zwierząt. Przyczyny tego zjawiska mają w większości charakter antropogeniczny: łowiectwo i kłusownictwo. Dopuszcza się w części Zony polowania komercyjne, np. na wilki polowano nawet z helikopterów. Poza tym, jak podkreślają ekolodzy, kłusownictwo ma znaczny wpływ na spadek liczebności takich gatunków, jak zające, lisy, sarny i jelenie. W latach 2003-2005 znajdowano resztki skłusowanych koni Przewalskiego. Ich populacja w Zonie nie zwiększa się, mimo braku naturalnych wrogów (tabuny koni nie obawiają się nawet watah wilków).---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------W 2000 r. został opracowany program „Odtworzenie naturalnego kompleksu faunistycznego i różnorodności biologicznej Polesia Ukraińskiego w strefie alienacji i obowiązkowego wysiedlenia”, zwany potocznie Programem „Fauna”. Jednym z założeń Programu jest utworzenie parku krajobrazowego na najmniej skażonej części Zony. Mimo tak zachęcającej nazwy i teoretycznie wzniosłych celów, jest on krytykowany przez niezależnych ukraińskich ekologów. Wśród zawartych w nim działań znajduje się bowiem także „zarządzanie populacjami podstawowych gatunków zwierząt (kopytnych i drapieżników)”. Zaś pod słowem „zarządzanie” kryje się pięciokrotne zmniejszenie populacji wilka – rzecz jasna, przez odstrzał. Innymi słowy, jest to zniweczenie równowagi ekologicznej, jaka wykształciła się na terenie także plany wyjątkowo ciekawe względem zwierzyny w strefie. Planuje się bowiem wypuszczenie na teren Zony koni domowych z cechami tarpana w celu ich „dedomestyfikacji” oraz jednoczesne wypuszczenie żubrów i bydła Hecka, co miałoby skutkować odrodzeniem się tura. Ekolodzy wskazują na liczne niebezpieczeństwa dla rodzimej fauny, związane z prowadzeniem tego rodzaju eksperymentów w wolnych populacjach. Jest nim przede wszystkim hybrydyzacja międzygatunkowa, co przeczy idei ochrony ginących gatunków, takich jak żubr czy koń Przewalskiego. Na razie Program ów został wstrzymany z uwagi na niezgodność z kilkoma aktami prawnymi Ukrainy. Zaś niezależni ekolodzy jako najlepszą metodę ochrony przyrody na obszarze Zony proponują ustanowienie tam zapowiednika (wzorem Białorusi), bowiem nawet obecny szczególny status tego obszaru nie zapewnia skutecznej skażenia obejmowała również skrawek Rosji. Z terenów przy granicy z Ukrainą i Białorusią wysiedlono około 50 tys. ludzi. Jednak z uwagi na peryferyjne położenie tego obszaru nie odgrywa on większej roli w procesie naturalnego odradzania się przyrody w strefie lasSzczególnym miejscem w zonie jest niewielki skrawek lasu zwany Rudym Lasem (czasem tez nazywany Czerownym Lasem, jednak źródłosłów rosyjski wyraźnie wskazuje na słowo rudy). Nazwa ta pochodzi od rudawoczerwonego koloru sosen, które obumarły z powodu wchłonięcia wysokiej dawki promieniowania spowodowanej katastrofą w Czarnobylu. W wyniku przeprowadzenia akcji oczyszczania skażonej strefy, Czerwony Las został zrównany z ziemią przy pomocy buldożerów a napromieniowane drzewa zakopano w tzw. cmentarzysku odpadów promieniotwórczych. Okolice Czerwonego lasu stanowią do dziś, jeden z najbardziej skażonych obszarów na świecie. O historii tego miejsca swiadczą jedynie pojedyńcze, samotne, czarne bezlistne pnie drzew i dość duża radiacja do dnia terenie Rudego Lasu podobnie jak na innych terenach zony zatriumfowała przyroda. Osiedliły się tam zwierzęta. Zaobserwowano mutacje wsród roślin, szczególnie jest to widoczne według badaczym na przykładzie drzew. Mówi się o gigantyźmie jaki zaczęły wykazywać niektóre drzewa w pierwszych latach po wybuchu. Przy normalnym wyglądzie charakteryzowały się ponadproporcjonalną Czerwonego Lasu pozostaje jednym z najbardziej skażonych obszarów na Ziemi, jednak tutaj też zwierzęta znalazły swoja enklawę. Nie przeszkadza im wyższy poziom radioaktywności niż w innnych miejscach strefy, wręcz przeciwnie skażenie wywarło silny wpływ na faunę i florę. Różnorodność biologiczna zwiększyła promieniowanie w Czerwonym Lesie może osiągnąć poziom 1 R/h (rentgen na godzinę), ale poziom 10 mR/h (milirentgeny na godzinę) występuje znacznie częściej. Ponad 90% skażenia radioaktywnego w Czerwonym Lesie jest skoncentrowane w glebie. Naukowcy planują wykorzystać skażone promieniowaniem, wymarłe miasto Prypeć oraz otaczające je obszary jako unikalne laboratorium przeznaczone do modelowania procesów rozprzestrzeniania się radionuklidów powstałych przy wybuchu brudnej bomby albo ataku środkami chemicznymi lub biologicznymi. Obszar ten oferuje niezrównane możliwości pełnego zrozumienia procesu przejścia radioaktywnych odpadów przez tereny miejskie i się, że przyroda zony nie tylko przetrwała, ale również rozkwitła z powodu znacznego ograniczenia wpływu człowieka. Strefa stała się "Radiologicznym Rezerwatem". Uważa się, że podobno występowały przypadki deformacyjnej mutacji zwierząt z Czerwonego Lasu, ale żaden z nich nie został udowodniony, z wyjątkiem częściowego albinizmu u jaskółek. Obecnie istnieje problem skażenia gleby izotopami strontu 90Sr i cezu 137Cs, których czas połowicznego rozpadu wynosi około 30 lat. Najwyższe stężenie izotopu 137Cs zaobserwowano w powierzchniowych warstwach gleby, gdzie jest on wchłaniany przez rośliny i owady żyjące w tych rejonach. Niektórzy naukowcy obawiają się, że radioaktywność będzie oddziaływać na ten obszar przez parę następnych pokoleń. ( Zastanawialiście się kiedyś, jaki jest najniebezpieczniejszy obiekt na świecie? Odpowiedź na to pytanie znajduje się w kraju graniczącym od wschodu z Polską, pod reaktorem atomowym w Czarnobylu, gdzie w 1986 roku rozegrała się najstraszniejsza katastrofa atomowa w historii ludzkości. To tak zwana “stopa słonia” ukryta w głębi czarnobylskiego Sarkofagu – zastygły fragment lawy utworzonej ze zmieszania paliwa reaktora, elementów konstrukcji oraz środków gaśniczych. Jak powstała stopa słonia w Czarnobylu?25 kwietnia 1986 roku w elektrowni jądrowej w Czarnobylu, jednej z najważniejszych dla systemu energetycznego Ukrainy, trwały przygotowania do przeprowadzenia testu wprowadzonych już po oddaniu reaktora do eksploatacji przeróbek turbogeneratorów. Test miał ustalić, czy modyfikacje zniwelowały problem trwającego kilkadziesiąt sekund zaniku zasilania urządzeń bezpieczeństwa i kontrolnych od chwili awaryjnego wyłączenia reaktora do czasu startu agregatów przeprowadzony i niedopracowany eksperyment doprowadził o godzinie 01:24 26 kwietnia 1986 roku do pierwszej eksplozji pary wodnej, która wysadziła ważącą 1200 ton osłonę antyradiacyjną, a niewiele później kolejny zniszczył budynek reaktora rozsiewając dookoła olbrzymie dawki blok w CzarnobyluPoczątkowo na miejsce przyjechała straż pożarna w przekonaniu, że jadą do zwykłego pożaru. Płonące kilka ton grafitu próbowano ugasić za pomocą wody. Członkowie straży, którzy wspięli się po drabinie na dach budynku, nigdy już stamtąd nie wrócili.“Nie wiedzieliśmy, że to reaktor. Nikt nam tego nie powiedział”Następnie rozpoczęto zrzucanie kilku tysięcy ton piasku, boru, dolomitu, gliny i ołowiu z wojskowych śmigłowców, co pozwoliło na ugaszenie płonącego grafitu. W środku reaktora wciąż znajdowało się jednak paliwo, które w wyniku niekontrolowanej reakcji łańcuchowej uległo stopieniu, tworząc ważącą około 250 ton mieszankę uranu (190 ton), cyrkonu, grafitu, betonu i innych elementów konstrukcji, a także wymienionych już środków materiały w temperaturze 2000 stopni Celsjusza spłynęły na dno zbiornika reaktora, a po około 10 dniach przepaliły jego betonową, grubą na metr podstawę. Z pomieszczeń znajdujących się pod nią zawczasu wypompowano wodę za pomocą ściągniętych setek wozów strażackich i beczkowozów. Tu warto wspomnieć o trzech ochotnikach, którzy zeszli do zalanych pomieszczeń w prowizorycznych skafandrach i podążając za rurami odpływowymi zdołali otworzyć zawory stygnąca lawa zwana korium zajmowała coraz niższe pomieszczenia. Istniała uzasadniona obawa, że skażenie przedostanie się do wód gruntowych i doprowadzi do gigantycznej katastrofy ekologicznej. Aby temu zapobiec, stworzono tzw. “poduszkę betonową” stosując techniki mrożenia gruntu. Działania te powstrzymały korium powyżej poziomu wód gruntowych, w dolnych pomieszczeniach reaktora, gdzie znajduje się do stopy słoniaLokalizację korium ustalono po około 6 miesiącach od awarii, w czasie budowy tzw. sarkofagu – masywnej betonowej konstrukcji, która zabezpieczała radioaktywne substancje w środku korium i “stopy słonia”. Źródło: czasie badania jednego z pomieszczeń znaleziono charakterystyczną “stopę słonia” – fragment korium w formie zastygłej, szarej i pomarszczonej, niezwykle radioaktywnej masy. Pierwsze zdjęcia “stopy słonia” wykonano korzystając ze zdalnie sterowanej kamery. Następnie pobrano kilka próbek do badań odstrzeliwując fragmenty za pomocą karabinu i wykonując kilka nowych zdjęć i to pomimo gigantycznego poziomu promieniowania dochodzącego do rentgenów na godzinę. Oznacza to, że wystarczy 1-2 minuty przebywania w okolicy “stopy słonia” w Czarnobylu aby spowodować ciężką chorobę popromienną, a 4-5 minut oznacza niemalże pewną śmierć w przeciągu najbliższych dwóch zwrócić uwagę na szum i artefakty na powyższych zdjęciach, które spowodowane poziomem radiacji utrwalonej na taśmie także zdjęcia korium z innych pomieszczeń pobranych próbek pozwoliły stwierdzić, że korium (a przynajmniej jego część) składa się w większości z dwutlenku krzemu (70%), resztek paliwa (10%) i metalicznych wtrąceń. W korium znaleziono także nieznaną dotąd ludzkości substancję – Czarnobylit. Skład się ona głównie z krzemianu cyrkonu z domieszką uranu (do 10%), tworząc czarne krystaliczne struktury przypominające długo przetrwa stopa słonia?Przeprowadzone w 1996 roku kolejne badania “stopy słonia” pozwoliły ustalić, że jej poziom promieniowania znacząco się zmniejszył – teraz pięciominutowa ekspozycja doprowadzi do choroby popromiennej, a godzina przebywania w pobliżu do więcej: Apollo 13 – historia misji (nie)szczęśliwej trzynastki “Stopa słonia” w Czarnobylu wraz z resztą zalegającego korium pozostaje jednak wysoce radioaktywna i niesamowicie niebezpieczna. W 2014 roku dookoła dawnego sarkofagu wzniesiono nową konstrukcję – Arkę, która pozwoliła dodatkowo uszczelnić ruiny bloku Koszt jej budowy wyniósł 1,5 miliarda euro. Obecna technologia nie pozwala jednak na jakiekolwiek próby usunięcia korium, a zgodnie z szacunkami naukowców skutki nieudanego eksperymentu w Czarnobylu zanikną dopiero po upłynięciu lat.