Związek po 2 latach to nie tylko kontynuacja historii miłości, to także czas na budowanie stabilnych fundamentów pod przyszłość. To jak stary, rosnący dąb – potrzebuje troski i zaangażowania, ale jego korzenie są już głęboko w ziemi. Tak samo jest w związku po 2 latach. Etap 2: Zaprzeczanie utracie. W fazie bólu po rozpadzie związku mamy zaprzeczenie. Dzięki temu dana osoba jest świadoma, co straciła, ale nie chce tego zaakceptować. Nie chce zaakceptować, że związek się skończył, a zamiast tego fantazjuje o tym, że znów w nim jest. Typowym przykładem tego etapu jest przekonanie, że zerwanie Chyba dużo zależy od powodu rozstania. Ja po 4latach mojego pierwszego prawdziwego związku rozstałam się z chłopakiem. Okazało sie, że po 3 latach osobno wróciliśmy do siebie. Jesteśmy razem 8 lat, 5 juz po ślubie. Mamy dwie córki i tworzymy całkiem fajną zgraną rodzinkę. Nie weszliśmy do tej samej rzeki. PAP. Aleksander Kwasniewski urodził się w 15 listopada 1954 r. w Białogardzie. Studiował handel zagraniczny na Uniwersytecie Gdańskim. Był przewodniczącym Rady Uczelnianej Socjalistycznego Związku Studentów Polskich (SZSP). Studiów jednak nie ukończył. W latach 1977 – 1979 był wiceprzewodniczącym Zarządu Wojewódzkiego SZSP w Żona chce rozwodu po 13 latach. Dwa miesiące temu żona oznajmiła,że już mnie nie kocha i chce rozwodu. Na początku był to dla mnie szok. Powiedziala,że jej nie szanowałem, nie pomagałem, nie liczyłem się z jej zdaniem. Dzień później przeprosiłem ją za wszystko. Uświadomiłem sobie,że rzeczywiście tak było. Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na powyższe pytanie, gdyż każda sprawa jest indywidualna. Nie każde rozstanie wygląda tak samo. Warto jednak sięgnąć do orzeczeń dotychczas wydanych. Starsze orzeczenia mówią nawet o kilku latach od rozstania, nowsze jednak orzecznictwo odnosi się do okresu rozstania kilkumiesięcznego. Mąż stwierdził że nasz związek się wypalił i ze ma kogoś innego. Nie mogłam się ruszyć w tamtej chwili. Świat mi się zawalił. Ale nie dałam za wygraną. Zamówiłam rytuał miłosny na polecanej tutaj stronie urok-milosny.pl , a mąż po 43 dniach do mnie wrócił. Moje szczęście po jego powrocie było nie do opisania. Rozłam radziecko-chiński ( chiń. 中蘇交惡) – konflikt dyplomatyczny, do którego doszło w 1960 roku między dwoma państwami bloku wschodniego – Chińską Republiką Ludową a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich. Był to jeden z konfliktów zimnej wojny. Stronami w tym konflikcie były dwa największe państwa bloku Kryzys w związku po dwóch latach. Kryzys po dwóch latach w relacji może pojawić się z różnych powodów, jednym z nich jest na przykład chęć lub opór przed wspólnym mieszkaniem, chęć poznania partnera lub partnerki z rodziną, lub podjęcie innej ważnej decyzji dla pary. Usa w latach 80. Lata 80. w Stanach Zjednoczonych całkowicie przypadają na rządy byłego aktora Ronalda Reagana (rządził od roku 1981 do 1989). Tego czterdziestego prezydenta USA uważa się za osobę, która przyczyniła się do upadku komunizmu na świecie, jako zwycięzcę Zimnej Wojny oraz człowieka, któremu Amerykanie zawdzięczają e6t0. W przerwie meczu z Wisłą Kraków doszło do uroczystości, która zakończyła pewną epokę. Po 13 latach pracy w Klubie CWKS RESOVIA żegna się z nim jego aktualny prezes Adrian Rudawski. Człowiek utożsamiany z Klubem i żyjący jego codziennością. Radościami, ale też i problemami. Słuchający, analizujący, jednocześnie wspierający i koordynujący wszelkie codzienne czynności i działania. Rok po roku zdobywał cenne doświadczenie, wspinając się po szczeblach piłkarskich struktur. Czerpał wiedzę od swoich poprzedników, co zwykle podkreślał w wywiadach lata, to zwieńczenie dorobku. Podkarpacki ZPN, PZPN – kluby Podkarpacia oraz te z krajowego podwórka. Nie sposób wskazać na obszar, w którym jego osoba pozostawałaby anonimowa. Na przekroju lat spędzonych w Resovii przeżył wiele. Niejednokrotnie podkreślał, że „gdyby spisać to wszystko – wyszedłby pokaźnych rozmiarów thriller z happy endem”. Przyszło mu działać w różnych okolicznościach. Nie zawsze było kolorowo i wielką sztuką było przetrwać, gdy przeciwności piętrzyły się. Dziesiątki trenerów, działaczy i setki zawodników, którzy przewinęli się w tym czasie przez Resovię. Niezliczone odbyte przez niego spotkania, rozmowy, ustalenia i rozgrzany niemal do czerwoności telefon, który ciężko mu było na moment odłożyć. Złote sentencje wynikające z praktyki zawodowej, obszerny zakres działań. Niesamowite wyjazdy na piłkarskim szlaku, podczas których uczestnicy zaszczepiani byli wielką pasją Prezesa Adriana – Polskimi Zamkami. Szczęśliwym zbiegiem okoliczności zawsze – przynajmniej jeden – znajdował się na mapie. Potem przychodził jednak czas na przeżywanie piłkarskich zmagań ukochanej drużyny – analiza i piątek to wszystko spięło się w 1 symboliczną chwilę. Pozostanie pamięć i lista zasług, na których spisanie nie starczyłoby miejsca. Biuro prasowe Resovii, marketing, oraz współpracownicy… wszyscy jednym głosem mówią dzisiaj – Prezesie – dziękujemy!Artykuł Pożegnanie prezesa Adriana Rudawskiego pochodzi z serwisu CWKS RESOVIA RZESZÓW SPÓŁKA więcej napisał/a: ~gość 2008-03-16 21:26 no właśnie temat odczuć po rozstaniu poruszyłam gdzie indziej i chciałam moje opisać po przeczytaniu wypowiedzi innych, ale skoro nikt tam nie odpisał, to napiszę tutaj to co chciałam tam ;) tylko ostrzegam, że z moją składnią bywają problemy, może być niejasno, ale postaram się ze wszystkich sił napisać czytelnie ;)adel napisal(a):vanilla a jak pojawil sie ten nowy to rzeczywiscie tamten przestal sie zupelnie dla Ciebie liczyc czy jednak czasem wraca w myslach wlasnie ten Twoj byly? nowy pojawił się po zerwaniu z byłym. najpierw zerwaliśmy "na próbę", żeby zobaczyć czy damy radę żyć bez siebie, czy jednak nie. na początku bywało ciężko, w związku byliśmy bardzo zazdrośni i zaborczy, a podczas próbnego zerwania poodnawialiśmy stare znajomości, więc każdy wypad tej drugiej strony z kimś na spotkanie (ja z kolegą, on z koleżanką) były dość nieciekawym przeżyciem. No ale nic, mieliśmy myśleć, zastanawiać się i ok. na sylwestra poszliśmy osobno i ja właściwie po tym byłam już pewna. to nie tak, że to była decyzja taka z umysłu, że myślałam o tym i tak mi wyszło, tylko po prostu poczułam "nie chcę z nim być, jestem pewna". wszyscy, dosłownie wszyscy znajomi no i rodzice byli zdziwieni jak szybko do siebie wróciłam, tak jakby się nic nie stało. I tu jest odpowiedź na Twoje pytanie, a zarazem jest to deczko mój problem- nie wracam myślami do byłego- nic a nic. Podejrzewam, że większość by się cieszyła, że nie ma myśli, wspomnień, ale dla mnie to jest po prostu dziwne. Ostatnio jechałam z nim autobusem, patrzyłam kilka razy na niego, bo chciałam sprawdzić jaka będzie moja reakcja, czy zacznę wspominać, rozmyślać, czy poczuję cokolwiek. i... NIC. ja nie wiem co to jest, dlaczego tak, ale wyobraźcie sobie wszyscy, że dla mnie 3 lata związku teraz tak jakby ich nie było... to tak jakbyście byli na studiach, więc musieliście chodzić do podstawówki czy liceum, ale tego za nic w świecie nie pamiętacie. Ja właśnie tak ten związek odbieram- mam suchą świadomość że był, ale zero wspomnień, nic do mnie nie wraca... z jednej strony się cieszę, że nie cierpiałam, ale z drugiej z punktu widzenia psychologicznego, wydaje mi się to nienormalne :/adel napisal(a):Boje sie porownywania i takie tam. jasne, że czasem porównuję, ale akurat na ogół obecny wypada w lepszym świetle ;) wiążąc się z kimś z uczucia a nie na siłe, żeby kogoś mieć, powinien ten ktoś zawsze wypaść lepiej, bo w końcu rozstajesz się z facetem, bo już coś nie gra :)adel napisal(a):czy ten Twoj byly nie zareagowal jak dowiedzial sie ze z kims jestes? przyjął do wiadomości, to była rozmowa na gg, więc nie widziałam jego reakcji, ale pewnie się zdziwił tempem, każdy się dziwił... ale cóż, on też ma obecnie dziewczynę, czy o mnie pamięta, czy wspomina, porównuje- nie wiem, ale jeśli chodzi o mnie, to wspomnień brak, czysta karta ;) najlepiej daj sobie odpocząć, chociaż co ja gadam, miałam postanowienie wytrzymać samej tak z pół roku, a ile wytrzymałam? no właśnie... bardzo króciutko. Hortensjaa Dołączył: 2014-11-02 Miasto: warszawa Liczba postów: 44 3 listopada 2015, 17:51 Jestem z chłopakiem od 9 lat, nigdy ze sobą nie zerwaliśmy, wszyscy maja nas za idealna parę. Jednak tak naprawdę nigdy nie było idealnie, np. przez cały czas naszego związku nie miałam orgazmu podczas seksu, on uważa, że to ze mną jest cos nie tak, ze jestem nie tak zbudowana tam, nie staramy sie juz tego zmienić. Uprawianie seksu to dla mnie obowiązek, najlepiej od tył by nie widział, że mnie to boli, moich łez i że jest mi nieprzyjemnie. Nie pociąga mnie fizycznie w sumie nigdy nie pociągał. Pogodziłam się z tym, ze ta sfera w naszym wspólnym zyciu tak wygląda, stwierdziłam, że seks nie jest najważniejszy w zyciu (bo nie jest). I skoro w miare sie dogadujemy, jesteśmy ze soba tyle czasu to mogę się pogodzić, że moje życie seksualne tak będzie wyglądać, a brak pociągu fizycznego tłumaczyłam tym, że on i tak z wiekiem mija, starzejemy sie, wyglądamy coraz gorzej itd. Wszystko się zmieniło, gdy pojawił sie on, mój kolega z pracy, znam go dosc dlugo, ale na początku naszej znajomości nie traktowałam go w kategorii mężczyzny (każdego traktowałam jak kolege) zaprzyjaźniliśmy się, świetnie nam sie ze sobą gadało po pewnym czasie zaczelam zwracać uwagę na jego wygląd, jest przystojny, wysportowany. Głupio mi było przez moje mysli. Nie sądziiłam, że on czuje do mnie coś więcej. No i stalo sie, po imprezie alkoholowej na delegacji, rzucił się na mnie i zaczął całować, nie mogłam go odepchnąć i nie chciałam, to był najlepszy seks w moim zyciu. Następnego dnia czułam się jak ostatnia szmata, nadal się tak czuję no i nia jestem. On tez ma straszne wyrzuty sumienia, że komplikuje mi życie, ale by chciał kontynuować naszą znajomość i by chciał by miedzy nami było coś wiecej, zależy mu na mnie. Koleżanki z pracy mówią mi, że moj związek dawno sie wypalił i mam brac sie za tego kolegę bo ciezko znaleźć takiego fajnego faceta jak on i ze pasujemy do siebie i świetnie sie dogadujemy (mojego obecnego chlopaka nie lubia, nie wiedzą o zdradzie, tylko widza nasze relacje) Nie potrafie normalnie funkcjonować, nie wiem co mam zobic, mysle o koledze, zdradziłam swojego faceta, czuje się strasznie :( Coraz wiecej rzeczy mi zaczyna w moim obecnym chlopaku przeszkadzać, ale z drugiej strony jakim prawem, przecież to ja jestem ta gorsza, to ja zdradziłam Była któraś w podobnej sytuacji ? Co byscie radziły, co powinnam zrobic ? Co myslicie o tym wszystkim ? Dołączył: 2010-09-27 Miasto: Brussel Liczba postów: 13067 3 listopada 2015, 19:06 zdradzilas? Odejdz z honorem Dołączył: 2010-09-27 Miasto: Brussel Liczba postów: 13067 3 listopada 2015, 19:08 Hortensjaa napisał(a):wiem, że powinnam powiedziec o zdradzie, czuje się jak najgorsza z najgorszychnie potrafię ani powiedziec o zdradzie, ani zerwac po tych 9 latach, wiem, że mi powie, że zmarnowalam mu te 9 lat i zniszczyłam zycieniby dlaczego powinnaś powiedzieć o zdradzie? jeśli z nim zerwiesz to po co? żeby facet miał traumę potem i jako "zdradzony" źle traktował kolejne kobiety? masz tyle powodów, żeby zerwać. i naprawdę tylko jemu zmarnowałaś te 9 lat? może sobie też zmarnowałaś, albo on tobie i sobie...kombinacje mogą być różne. serio - zdrada niszczy człowieka bardziej niż zerwanie z odkochania. no chyba, że chces z nim dalej być, lub po prostu wolisz, żeby to on z tobą zerwał - wtedy jak czemu ma ukrywac ten fakt? Jesli by on zdradzil ją , ciekaei mnie co bys napisala .... Dołączył: 2014-03-31 Miasto: Olsztyn Liczba postów: 8289 3 listopada 2015, 19:12 Wilena napisał(a):SoonYouWillDie...AndThanWhat napisał(a):Hortensjaa napisał(a):wiem, że powinnam powiedziec o zdradzie, czuje się jak najgorsza z najgorszychnie potrafię ani powiedziec o zdradzie, ani zerwac po tych 9 latach, wiem, że mi powie, że zmarnowalam mu te 9 lat i zniszczyłam zycieniby dlaczego powinnaś powiedzieć o zdradzie? jeśli z nim zerwiesz to po co? żeby facet miał traumę potem i jako "zdradzony" źle traktował kolejne kobiety? masz tyle powodów, żeby zerwać. i naprawdę tylko jemu zmarnowałaś te 9 lat? może sobie też zmarnowałaś, albo on tobie i sobie...kombinacje mogą być różne. serio - zdrada niszczy człowieka bardziej niż zerwanie z odkochania. no chyba, że chces z nim dalej być, lub po prostu wolisz, żeby to on z tobą zerwał - wtedy jak bym wolała się dowiedzieć o zdradzie i sama zerwać, niż usłyszeć po 9 latach, że ktoś się odkochał. Przy zdradzie bym uznała, że ktoś był podły, gardzę nim i nie chcę mieć więcej z taką osobą nic wspólnego (taka furia, ale furia zabijająca nawet smutek). Natomiast przy "odkochaniu" bym potem się zadręczała myślami co poszło nie tak i czy ja tego związku nie spaprałam, więc smutek by mnie wykańczał. własnie - albo wykańcza smutek (chociaż nie wiadomo co on myśli i czuje po latach, bo jeśli jest na takim etapie jak autorka raczej to odbierze z ulgą po kilku upiciach) albo wściekłość - nie na tą jedną osobę, na drugą też, na siebie i na cały świat. zdradzane kobiety stają się zołzami, z którymi nie można wytrzymać. zdradzani faceci bawią się kolejnymi kobietami w bardzo perfidny sposób. i w nowych związkach każdy staje się zazdrosny i przegląda telefony drugiej strony. ja bym wolała nie wiedzieć, że był ktoś lepszy ode mnie (nawet przy jednorazowym wyskoku). pasuje mi wersja, że nasze drogi się rozmijają i oboje mamy szanse na szczęśliwy związek w - w odwrotnej sytuacji napisałabym to samo. jeśli ktoś zdradził, to niech sam się męczy a nie zwala odpowiedzialność decyzyjną na drugą stronę. Edytowany przez SoonYouWillDie...AndThanWhat 3 listopada 2015, 19:13 Dołączył: 2013-04-05 Miasto: Zielona Góra Liczba postów: 1973 3 listopada 2015, 19:19 Nie myśl o zadowalaniu innych. To się nie uda. Pomyśl o sobie. Edytowany przez Skania79 3 listopada 2015, 19:20 Hortensjaa Dołączył: 2014-11-02 Miasto: warszawa Liczba postów: 44 3 listopada 2015, 19:20 SoonYouWillDie...AndThanWhat napisał(a):Wilena napisał(a):SoonYouWillDie...AndThanWhat napisał(a):Hortensjaa napisał(a):wiem, że powinnam powiedziec o zdradzie, czuje się jak najgorsza z najgorszychnie potrafię ani powiedziec o zdradzie, ani zerwac po tych 9 latach, wiem, że mi powie, że zmarnowalam mu te 9 lat i zniszczyłam zycieniby dlaczego powinnaś powiedzieć o zdradzie? jeśli z nim zerwiesz to po co? żeby facet miał traumę potem i jako "zdradzony" źle traktował kolejne kobiety? masz tyle powodów, żeby zerwać. i naprawdę tylko jemu zmarnowałaś te 9 lat? może sobie też zmarnowałaś, albo on tobie i sobie...kombinacje mogą być różne. serio - zdrada niszczy człowieka bardziej niż zerwanie z odkochania. no chyba, że chces z nim dalej być, lub po prostu wolisz, żeby to on z tobą zerwał - wtedy jak bym wolała się dowiedzieć o zdradzie i sama zerwać, niż usłyszeć po 9 latach, że ktoś się odkochał. Przy zdradzie bym uznała, że ktoś był podły, gardzę nim i nie chcę mieć więcej z taką osobą nic wspólnego (taka furia, ale furia zabijająca nawet smutek). Natomiast przy "odkochaniu" bym potem się zadręczała myślami co poszło nie tak i czy ja tego związku nie spaprałam, więc smutek by mnie wykańczał. własnie - albo wykańcza smutek (chociaż nie wiadomo co on myśli i czuje po latach, bo jeśli jest na takim etapie jak autorka raczej to odbierze z ulgą po kilku upiciach) albo wściekłość - nie na tą jedną osobę, na drugą też, na siebie i na cały świat. zdradzane kobiety stają się zołzami, z którymi nie można wytrzymać. zdradzani faceci bawią się kolejnymi kobietami w bardzo perfidny sposób. i w nowych związkach każdy staje się zazdrosny i przegląda telefony drugiej strony. ja bym wolała nie wiedzieć, że był ktoś lepszy ode mnie (nawet przy jednorazowym wyskoku). pasuje mi wersja, że nasze drogi się rozmijają i oboje mamy szanse na szczęśliwy związek w - w odwrotnej sytuacji napisałabym to samo. jeśli ktoś zdradził, to niech sam się męczy a nie zwala odpowiedzialność decyzyjną na drugą stronę. Zgadzam się z Tobą, też bym nie chciala wiedzieć, że zostalam zdradzona. Tymbardziej, że wiem, że to ostatnie czego sie po mnie spodziewa, bo jak mógł zdradzić ktoś, kto się do seksu nie nadaje. Hortensjaa Dołączył: 2014-11-02 Miasto: warszawa Liczba postów: 44 3 listopada 2015, 19:30 nobliwa napisał(a): jest formą kontaktu seksualnego wymuszonego na drugiej osobie. Nie ma znaczenia czy osoby będące w zbliżeniu są małżeństwem, partnerami seksualnymi czy gwałtu dokonała nieznajoma, przypadkowa osoba. Wszyscy podlegają surowej karze. Do seksu nie można nikogo zmusić, ponieważ każdy ma wolną sytuacja wygląda w związku małżeńskim. Seks nie jest obowiązkiem i powinnością. Nikt nie musi zgadzać się na odbycie stosunku seksualnego ze względu na fakt bycia żoną czy mężem. Każda osoba, która jest zmuszona do seksu jest ofiarą przemocy seksualnej. Powinna poinformować policję i może domagać się ukarania winowajcy. Kiedy seks kojarzy się z bólem i cierpieniem, nie daje przyjemności i rozkoszy, a jest przyczyną krzywdy fizycznej i psychicznej, dezintegruje życie rodzinne i oddala od siebie parterów.*Jezeli jestes katoliczka to jeszcze to : (pomimo, ze jestescie partnerami, a nie malzonkami, to jednak - was to troche dotyczy)Gwałt w małżeństwie istnieje. I jest o tyle dotkliwszy dla ofiary, że zadaje go bliska, kochana osoba, od której oczekuje się (wciąż) czułości, opieki, bezpieczeństwa. Pod tym pojęciem rozumiem nie tylko odbycie stosunku seksualnego, ale również jego formę. Gwałtem można nazwać akt, w którym jedyną ważną osobą jest sprawca (jego zaspokojenie), pomimo że może się to odbyć bez użycia siły. Potraktowanie kobiety jako przedmiotu jest zadaniem jej gwałtu, upokorzeniem, pomniejszeniem do roli rzeczy. należy stwierdzić, że ani w Piśmie Świętym, ani w prawodawstwie Kościoła katolickiego nigdzie nie znajdziemy stwierdzenia, że żona (lub mąż) musi oddać się współmałżonkowi wbrew swojej woli. Po drugie współżycie płciowe w małżeństwie ma być wyrazem miłości małżonków do siebie nawzajem. Chodzi o to, aby małżonkowie troszczyli się o swoją wspólnotę małżeńską i tak starali się wczuwać w potrzeby i odczucia, w chęci i niechęci swojego współmałżonka, ażeby niepotrzebnym uczynić samo nawet pojęcie powinności małżeńskiej. Przy takim nastawieniu nacechowanym miłością i szacunkiem, z pewnością zarówno mąż jak i żona nieraz będą przezwyciężać czy to chęci, czy to niechęci do małżeńskiego zbliżenia. Ponieważ miłość zawsze pragnie dobra drugiej osoby i szanuje godność tej osoby.*Nie daj sie soba pomiatac, bez wzgledu na to, czy bedzie mu po zerwaniu "bardzo smutno", czy nie. Nie musisz mowic o zdradzie, bo to juz jest nowy etap zycia i nie powinno go twoje zycie juz obchodzic. Chyba, ze chcesz, aby ci "wybaczyl"... bo jezeli nie - to nie widze sensu sie chwalic, ze wreszcie inny mezczyzna traktuje cie jak za artykuły, szczerze mówiąc nigdy nie traktowałam tego w ten sposób. Zresztą ten nasz seks nie był jakiś częsty, z reguły był wymuszany na zasadzie, że "ja mam swoje potrzeby i musisz to zrozumieć, no ale, że Ty ich nie masz to trudno" zresztą też nie podobał mu się mój brak zaangażowania, że to seks jak z kłodą, drewnem itd Dołączył: 2007-12-19 Miasto: Wrocław Liczba postów: 3044 3 listopada 2015, 19:31 Nie mów chłopakowi o zdradzie. Po co mu ta wiedza? Żeby się dołował? Odejdź od niego. Sto procent, ze żaden facet nie miałby takich rozterek, jakby miał slaby seks, tylko by szukał lepszego u innej. Tylko my, baby, jesteśmy takie głupie, ze zawsze stawiamy szczęście innych, nad swoim. smutnawewnetrznie 3 listopada 2015, 19:45 mam podobnie z seksem ale nie zdradziłam, przez 5 lat nigdy nie miałam orgazmu, on nie potrafi pieścić, jestem jego pierwszą. Dojdzie i koniec po robocie, często płaczę i czuję się źle, ale w innym aspektach jest dobrze to sobie tłumaczę to tak, że nie mogę mieć wszystkiego a przecież mnie kocha, dba o mnie itd. vitalijka23 Dołączył: 2014-04-26 Miasto: Warszawa Liczba postów: 7453 3 listopada 2015, 19:54 a ja popieram Wilenę, jakby po takim czasie ktoś się ze mną rozstał "bo tak" myślę, że trudno byłoby mi się z tym pogodzić. Jeśli bym się dowiedziała o zdradzie - to stałby się dla mnie kimś podłym, niezasługującym na zainteresowanie z mojej strony. Byłaby jasna sprawa i zakończona to co napisałaś ze dwa posty wyżej, że Cię krytykował, że wymuszał seks etc. - to ja chyba tym bardziej mu powiedziała że z innym jest super, tak z zemsty, bo ewidentnie nie szanuje Cię w tym aspekcie, nie zwraca uwagi na Ciebie, a powinien. Dołączył: 2008-02-18 Miasto: Bydgoszcz Liczba postów: 1251 3 listopada 2015, 20:00 ja bym nie mówiła o zdradzie. Odejdź teraz póki mnie jesteście małżeństwem ani nie macie lłatwiej. A po co się męczyć skoro nie pociąga Cię fizycznie , seks nie jest fajny. zakończenie obecny i zacNij nowy. Powoli bez pospiechu